'Το κείμενο αυτό μπορείτε να το βρείτε και στο site www.tanea.gr όπως δημοσιευτηκε στις 09/01/07

Πρόκειται για δηλώσεις του τότε Υπουργού Πολιτισμού, Γιώργου Βουλγαράκη σχετικά με τον πολιτισμό και τους χορηγούς...

«Ο Πολιτισμός είναι ακριβός. Ώρα για χορηγούς»

«Στόχος του νομοσχεδίου για την πολιτιστική χορηγία να υποστηρίξει δραστηριότητες με χρήματα που σήμερα δεν υπάρχουν. Εάν επιτευχθεί, ο πολίτης θα έχει τη χαρά να δει εκδηλώσεις και να επισκεφθεί μνημεία στα οποία δεν έχουν ολοκληρωθεί οι εργασίες είτε επειδή δεν υπάρχουν χρήματα είτε επειδή ο ρυθμός απορρόφησης των κονδυλίων είναι αργός», λέει ο υπουργός Πολιτισμού Γιώργος Βουλγαράκης στα «ΝΕΑ», λίγο πριν το καταθέσει στην ολομέλεια της Βουλής. «Όλοι οι Έλληνες θα βγουν κερδισμένοι. Δεν υπάρχουν χαμένοι σε αυτή την ιστορία». Σύμφωνα με το νομοσχέδιο θα προσφέρεται για πρώτη φορά φοροαπαλλαγή 100% σε όσους προσφέρουν στον Πολιτισμό εκείνο που του λείπει: χρήματα. Ψηφίζεται δε αύριο με τρεις βασικές αλλαγές από την αρχικό σχέδιο: είναι λιγότερο γραφειοκρατικό και πιο «γρήγορο», χωρίς λίστα προτεινόμενων φορέων και εκδηλώσεων προς λήψη χορηγίας και περισσότερο διευρυμένο, καθώς δίνει δικαίωμα λήψης χορηγίας με φοροαπαλλαγή 100% και στις αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες.

Δέκα ημέρες θα είναι αρκετές για να πάρει το πράσινο φως ο αποδέκτης μιας χορηγίας (χωρίς τη χρονοβόρα διαδικασία έγκρισης από το Συμβούλιο Χορηγιών) αρκεί να καταθέσει τη σύμβαση που έχει υπογράψει με τον χορηγό, ώστε να διαπιστωθεί αν πρόκειται περί συμβάσεων πολιτιστικής χορηγίας. Όσο για το περίφημο Συμβούλιο, θα αναλάβει περισσότερο συμβουλευτικό χαρακτήρα και θα ελέγχει αν υλοποιήθηκαν οι συμβάσεις για να αποφευχθεί το ξέπλυμα χρήματος, ενώ στο παιχνίδι μπαίνουν το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων, που θα έχουν τον λόγο όταν οι χορηγίες αφορούν μνημεία.

Τα δύο τελευταία χρόνια παρατηρείται «πάγωμα», μείωση ή και άλλοτε κόψιμο της κρατικής χορηγίας προς τους πολιτιστικούς φορείς. Μέσω του νομοσχεδίου επιχειρείται μετακύλιση των υποχρεώσεων του υπουργείου προς ιδιώτες χορηγούς;

Δεν νοείται πολιτισμός χωρίς την αρωγή του κράτους. Ο πολιτισμός όμως είναι πολύ ακριβός . Γ ια να μπορέσει το κράτος να ανταποκριθεί με συνέπεια και συνέχεια στις κοστοβόρες ανάγκες μιας σοβαρής και συντεταγμένης πολιτιστικής πολιτικής πρέπει να αντλήσει πόρους και από το ιδιωτικό κεφάλαιο. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι το κράτος θα επαναπαυτεί στην καλή προαίρεση των ιδιωτών για να χαράξει την πολιτική του.

Πόσο εύκολο είναι να σχεδιαστεί πολιτιστική πολιτική όταν ένα μεγάλο μέρος της χρηματοδότησης πολιτιστι- κών δράσεων εξαρτάται από την ιδιωτική πρωτοβουλία;

Η χάραξη της πολιτιστικής πολιτικής δεν εξαρτάται από κανέναν άλλο πέρα από την Πολιτεία. Ο χορηγικός νόμος ορίζει εξάλλου ρητά ότι ο χορηγός δεν έχει τη δυνατότητα επέμβασης στη μορφή ή στο περιεχόμενο της χορηγίας. Ο ιδιωτικός τομέας έχει δική του λογική και κριτήρια, που καθορίζονται από παράγοντες που δεν είναι πάντα δεδομένοι από το ΥΠΠΟ και δεν μπορεί να γίνονται μόνο όσα θέλει το ΥΠΠΟ. Το ΥΠΠΟ, όμως, πρέπει να στηρίζει τον ιδιωτικό τομέα στον βαθμό που κάνει πράγματα τα οποία αφορούν τον κόσμο.

Γ ιατί θα πρέπει ένας φορέας με αποδεδειγμένη δράση, π.χ. η Λυρική Σκηνή, να περνά κάθε φορά από εξετάσεις για κάθε νέα παραγωγή του, σε επίπεδοχορηγίας; Και θα πρέπει να μπαίνουν όλοι στο ίδιο καλάθι;

Διότι η κάθε σύμβαση μεταξύ χορηγού και αποδέκτη της χορηγίας δεν μπορεί να κρίνεται αυτόματα. Πουθενά στον κόσμο δεν συμβαίνει αυτό. Πρέπει κάποιος να κάνει τη διάκριση για το αν πρόκειται για δωρεά, δηλαδή για παροχή χωρίς αντιστάθμισμα, για διαφήμιση ή για χορηγία. Και αυτός που θα κάνει τη διάκριση πρέπει να είναι το κράτος. Ακόμα και σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης πολιτιστικής δράσης ενός φορέα εξαιρέσεις δεν υπάρχουν, κι αυτό λειτουργεί υπέρ του θεσμού.

Πώς το νομοσχέδιο θα ελέγξει το ξέπλυμα χρήματος που γινόταν μέχρι σήμερα με άλλοθι τη χορηγία;

Ο χώρος της τέχνης είναι ένας προνομιακός χώρος για τη διακίνηση παράνομου χρήματος. Μας ενδιαφέρει να υπάρχει μια ροή χρημάτων που να βοηθά στον πολιτισμό. Το νομοσχέδιο διαθέτει δικλίδες ασφαλείας- γραφείο χορηγιών και το συμβούλιο χορηγιών- που διασφαλίζουν πως η μεγάλη φοροαπαλλαγή θα καταλήγει στον πολιτισμό.